یک تکنیک تصویربرداری هسته‌ای است که برای ارزیابی عملکرد و جریان خون در عضله قلب استفاده میشود. در این روش، یک رادیودارو به بیمار تزریق میشود که به بافت‌های قلب جذب میشود و اشعه‌های گاما از آنها منتشر میشود. دوربین‌های ویژه‌ای این اشعه‌ها را تشخیص می‌دهند و تصاویر سه‌بعدی از قلب تولید می‌کنند.
اسکن تیروئید یک روش تصویربرداری پزشکی هسته‌ای است که برای ارزیابی ساختار و عملکرد غده تیروئید استفاده میشود.
اسکن استخوان تمام بدن به شیوه ۳ فاز (Three-phase Bone Scan) یک روش تصویربرداری پزشکی هسته‌ای است که برای ارزیابی سلامت و عملکرد استخوان‌ها در سراسر بدن استفاده میشود. در این روش، یک رادیودارو (معمولاً تکنسیوم-99m متیلن دی فسفونات) به بیمار تزریق میشود.
اسکن مغز به روش SPECT یک روش تصویر برداری پزشکی هسته ای است که برای ارزیابی عملکرد سلول های مغزی و بررسی جریان خون مغز که ارتباط مستقیم با کارکرد مغز دارد می پردازد.
بوسیله تصویربرداری پزشکی هسته ای مجموعه وسیعی از بیماری ها مانند سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی، بیماری های دژنراتیو مغزی و … قابل تشخیص است.
مرکز پزشکی هسته ای اردیبهشت از پیشرفته ترین مراکز پزشکی هسته ای کشور است، که مجهز به دستگاه SPECT Gamma Cameraبرند زیمنس 2024 می باشد.
اسکن پرفیوژن میوکارد قلب، یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که عملکرد و جریان خون دیواره های عضله میوکارد قلب را نشان می دهد. اسکن قلب اطلاعات دقیق و حساسی در مورد ایسکمی و آنفارکت عضله قلب، وایابیلیتی دیواره ها و به ویژه پروگنوز بیمار جهت حوادث قلبی عروقی را به متخصصان قلب ارائه می دهد.
اسکن قلب معمولا در دو مرحله و در دو روز مختلف انجام می شود. در مرحله ی استراحت بعد از تزریق رادیوداروی Tc-99m sestamibi تصویر برداری از قلب بیمار انجام می شود، و در مرحله ی استرس، ابتدا برای بیمار تست ورزش یا تست استرس دارویی معمولا با داروهای وازودیلاتور، انجام می شود و در حالت فعالیت بیمار، رادیودارو تزریق می شود و تصویر برداری انجام می گیرد.
اسکن قلب اطلاعات مختلفی شامل: وضعیت خونرسانی دیواره های عضله قلب، میزان EF بطن چپ، بررسی حرکات قلب و ضخامت دیواره های میوکارد قلب، را در هر دو حالت استراحت و فعالیت ثبت و باهم مقایسه می کند و نتایج را به پزشک ارائه می دهد. همچنین در طول انجام تست ورزش و یا استرس دارویی، بیمار مورد مانیتورینگ نوار قلب و فشار خون قرار می گیرد و اطلاعات آن در اختیار متخصص قلب بیمار قرار داده می شود.
برای انجام این اسکن بیمار نیاز به رعایت آمادگی هایی دارد که در قسمت آمادگی اسکن قلب به طور کامل به آن اشاره شده است.
اسکن قلب در خانم های باردار ممنوع است و بعد از انجام این اسکن بهتر است فاصله یک تا دو متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نشود.
اسکن تیروئید، یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای ارزیابی ساختار و عملکرد تیروئید استفاده می شود.
طی انجام این اسکن یک رادیو دارو(معمولا تکنسیوم یا ید رادیواکتیو) به بیمار تزریق یا خورانده می شود.دارو توسط غده تیروئید جذب می شود و سپس تصویر برداری از تیروئید بیمار انجام می گیرد.
این اسکن به پزشکان کمک می کند تا مشکلاتی مانند ندول های تیروئیدی، بررسی پرکاری و کم کاری تیروئید، وجود توده های مشکوک و بررسی میزان جذب ۲۴ ساعته تیروئید را تشخیص دهند و تصمیمات درمانی مناسب اتخاذ کنند.
برای انجام اسکن تیروئید قرص لووتیروکسین حداقل یک ماه، لیوتیرونین ۲ هفته، متی مازول ۵ روز و پروپیل تیواوراسیل ۳ روز قبل از اسکن قطع شوند.
اسکن قلب در خانم های باردار ممنوع است و بعد از انجام این اسکن بهتر است فاصله یک تا دو متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نشود.
اسکن استخوان، یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که یک تصویر تمام بدن از استخوان های بیمار ارائه می دهد. همچنین طی انجام اسکن استخوان می توان از هر سه فاز flow، blood pool و تاخیری برای تصویر برداری استفاده کرد.
انجام این اسکن بیمار نیاز به رعایت آمادگی خاصی ندارد. طی انجام اسکن استخوان بعد از تزریق رادیو داروی Tc-99m MDP، تصویربرداری از کل بدن بیمار انجام می شود. اسکن استخوان حدود ۴ ساعت زمان می برد، که اکثر این زمان به استراحت جهت جذب مناسب داروها در استخوان ها اختصاص دارد.
از اسکن استخوان تمام بدن و سه فاز برای تشخیص: متاستازهای استخوانی، تومورهای خوشخیم و بدخیم اولیه استخوانی، بررسی علل درد مزمن پشت و کمر، بررسی عفونت ها و ضایعات التهابی استخوان ها و افتراق استئومیلیت از سلولیت و ضایعات بافت نرم، تشخیص آرتریت سپتیک، تروما به استخوان ها و شکستگی های واضح یا استرسی استخوان، شکستگی های فشاری ستون مهره ها، تشخیص آرتروز، نکروز آواسکولارو بسیاری از بیماری های درگیرکننده استخوان ها استفاده می شود.
اسکن قلب در خانم های باردار ممنوع است و بعد از انجام این اسکن بهتر است فاصله یک تا دو متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نشود.
این اسکن یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای ارزیابی عملکرد سلول های مغزی و بررسی جریان خون مغز که ارتباط مستقیم با کارکرد مغز دارد استفاده می شود.
در اسکن پرفیوژن مغز از رادیوداروهای Tc-99m HMPAO و Tc-99m ECD ، و برای سایر بیماری ها از رادیوداروی مخصوص آنها استفاده می شود.
برای انجام این اسکن نیاز به ناشتایی و آمادگی خاصی نمی باشد و پس از تزریق، رادیو دارو خود را از طریق جریان خون به مغز می رساند و سپس تصویر برداری سه بعدی از ناحیه سر بیمار انجام می شود.
کازبرد اسکن مغز بیشتر در زمینه ی بررسی آسیب های مغز به دنبال ضربه ها، بررسی عود تومورهای مغزی و افتراق آنها از نکروز بعد از رادیوتراپی، تشخیص دمانس و انواع آن، تشخیص بیماری و سندروم پارکینسون و افتراق آن از ترمور اولیه، مشخص کردن محل دقیق کانون تشنج به ویژه برای بیمارانی که کاندید عمل جراحی هستند، بررسی لیک مایع مغزی نخاعی به دنبال تروما، تعیین ریسک سکته مغزی در بیماران عروقی، انتخاب بیماران کاندید درمان ترومبولیتیک تراپی به دنبال سکته مغزی، تشخیص شانت مغزی و تشخیص بیماری های روان پزشکی می باشد.
این اسکن در خانم های باردار ممنوع می باشد و بهتر است فاصله یک متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نشود.
اسکن پاراتیروئید یک روش تصویربرداری پزشکی هسته‌ای است که برای ارزیابی دقیق عملکرد و ساختار غدد پاراتیروئید استفاده میشود. این غدد کوچک که در پشت غده تیروئید قرار دارند، نقش مهمی در تنظیم سطح کلسیم خون دارند.
در این روش، یک رادیودارو(معمولاً Tc99m sestamibi) به بیمار تزریق میشود. این رادیودارو توسط غدد پاراتیروئید جذب میشود و سپس تصویر برداری های سریالی به روش استاتیک و اسپکت از غدد پاراتیروئید انجام میشود.
اسکن پاراتیروئید به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند آدنوم پاراتیروئید (توده‌های خوشخیم)، هیپرپلازی غدد پاراتیروئید (افزایش سایز و عملکرد غدد پاراتیروئید)، کارسینوم پاراتیروئید و سایر ناهنجاری‌های این غدد را تشخیص داده و درمان مناسب را تعیین کنند. مهمترین کاربرد این اسکن لوکالیزه کردن دقیق ضایعات فوق برای انجام عمل جراحی مناسب است.
این اسکن در خانم های باردار ممنوع می‌باشد. بیماران پس از انجام اسکن و خروج از مرکز به مدت یک روز فاصله ی یک تا دو متری را از اطرافیان به خصوص کودکان و خانم های باردار رعایت کنند و از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نکنن.
اسکن مجاری اشکی یک روش تصویربرداری پزشکی هسته‌ای است که برای ارزیابی و تشخیص انسداد یا ناهنجاری‌های موجود در سیستم تخلیه اشکی چشم استفاده میشود.
در این روش، رادیودارو به شکل قطره در نزدیکی چشم استفاده میشود. این رادیودارو از طریق مجاری اشکی حرکت می‌کند و دوربین‌های ویژه‌ای اشعه‌های گاما را که از رادیودارو منتشر می‌شوند، تشخیص داده و تصاویر دقیقی از مسیر و جریان اشک در سیستم تخلیه اشکی ایجاد می‌کنند.
این اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند انسداد مجاری اشکی، عفونت‌ها، و سایر ناهنجاری‌های مرتبط با تخلیه اشک را شناسایی کرده و راهکارهای درمانی مناسب را ارائه دهند.
این اسکن یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای ارزیابی برگشت ادرار از مثانه به سمت حالب ها و کلیه ها استفاده می شود. به دلیل دوز پایین رادیودارو، این اسکن روش مناسبی برای پیگیری مسیر درمانی بیماران ریفلاکس ادراری می باشد.
در این اسکن بعد از سونداژ بیمار، سرم نرمال سالین و مقدار اندکی از رادیوداروی تکنسیوم از طریق سوند ادراری به مثانه بیمار تزریق می شود و سپس وجود برگشت ادرار از مثانه به حالب ها و کلیه ها وهمچنین شدت برگشت ادرار، با انجام تصویر برداری به صورت سریالی تعیین می گردد.
با توجه به انجام سونداژ ادراری طی انجام این اسکن مصرف احتمالی آنتی بیوتیک طبق دستور پزشک انجام می شود. با توجه به دوز بسیار کم رادیودارو نیاز به اقدام خاصی نیست ولی بهتر است فاصله یک متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود.
این اسکن یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای تشخیص همانژیوم کبدی و افتراق آن از سایر توده های کبدی استفاده می شود.
در این اسکن پس از خونگیری از بیمار در حجم بسیار اندک، RBC های خون بیمار با استفاده از رادیودارو مارک می شود، و مجددا به بیمار تزریق می شود. سپس تصویربرداری از کبد بیمار انجام می شود.
این اسکن در خانم های باردار ممنوع می باشد و بهتر است فاصله یک متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود.
این اسکن یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای تشخیص دیورتیکول مکل استفاده می شود.
طی انجام این اسکن پس از تزریق تکنسیوم پرتکتنات، تصویربرداری از ناحیه شکم و لگن بیمار انجام می شود و محل تجمع رادیودارو در ناحیه دیورتیکول مکل مشخص می شود.
این اسکن در خانم های باردار ممنوع می باشد و بهتر است فاصله یک متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود.
اسکن غدد بزاقی یک روش تصویربرداری هسته‌ای است که برای ارزیابی عملکرد و ساختار غدد بزاقی استفاده میشود. در این روش، یک رادیودارو (معمولاً تکنسیوم-99m) به بیمار تزریق یا از طریق خوراکی وارد بدن میشود و به غدد بزاقی جذب میشود. دوربین‌های ویژه‌ای اشعه‌های گاما که از رادیودارو منتشر می‌شوند را ثبت کرده و تصاویر دقیقی از توزیع و فعالیت غدد بزاقی ارائه می‌دهند. این اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند التهاب، عفونت، سنگ‌های بزاقی، و ناهنجاری‌های ساختاری غدد بزاقی را تشخیص داده و راهکارهای درمانی مناسبی ارائه دهند.
اسکن بررسی ریفلاکس گاستروازوفاژیال، که به عنوان توموگرافی هسته‌ای گاستروازوفاژیال نیز شناخته میشود، یک روش تصویربرداری هسته‌ای برای ارزیابی نشت محتویات معده به مری است. در این روش، بیمار یک رادیودارو (معمولاً تکنسیوم-99m) به صورت مایع می‌نوشد و سپس با استفاده از دوربین‌های ویژه، تصاویر دقیقی از حرکت و توزیع رادیودارو در معده و مری گرفته میشود. این اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا وجود و شدت ریفلاکس گاستروازوفاژیال را تشخیص دهند، که می‌تواند منجر به مشکلاتی نظیر سوزش معده، التهاب مری، و سایر اختلالات گوارشی شود. بر اساس نتایج این اسکن، درمان‌های مناسب برای کنترل و مدیریت ریفلاکس گاستروازوفاژیال تعیین میشود.
اسکن تخلیه معده، که به عنوان توموگرافی گاستریک نیز شناخته میشود، یک روش تصویربرداری هسته‌ای است که برای ارزیابی سرعت و کارایی تخلیه محتویات معده به روده‌ها استفاده میشود. در این روش، بیمار یک رادیودارو (معمولاً تکنسیوم-99m) که به غذای خوراکی اضافه شده است، می‌خورد. دوربین‌های ویژه اشعه‌های گاما که از رادیودارو منتشر می‌شوند را شناسایی کرده و تصاویر دقیقی از فرآیند تخلیه معده ارائه می‌دهند. این اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند اختلالات حرکتی معده، تأخیر در تخلیه معده، و سایر ناهنجاری‌های گوارشی را تشخیص دهند و راهکارهای درمانی مناسب را تجویز کنند.
اسکن بررسی ترانزیت گوارشی یک روش تصویربرداری هسته‌ای است که برای ارزیابی سرعت و مسیر حرکت مواد غذایی از معده به روده‌ها و تا انتهای دستگاه گوارش استفاده میشود. در این روش، بیمار مقداری غذای حاوی رادیودارو (معمولاً تکنسیوم-99m) مصرف می‌کند. دوربین‌های مخصوص اشعه‌های گاما که از رادیودارو منتشر می‌شوند را ضبط کرده و تصاویری از حرکت مواد غذایی در طول دستگاه گوارش ارائه می‌دهند. این اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند اختلالات حرکتی دستگاه گوارش، تأخیر در تخلیه معده، و انسداد یا ناهنجاری‌های دیگر را شناسایی کنند و بر اساس نتایج، درمان‌های مناسب را پیشنهاد دهند.
این اسکن یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای ارزیابی عملکرد کبد و مجاری صفراوی استفاده می شود و برای تشخیص کله سیستیت حاد، مزمن، کله سیستیت بدون سنگ، بیماری های کیسه صفرا، انسداد مجاری صفراوی، اختلال عملکرد اسفنکتر اودی، لیک مجاری صفراوی، ریفلاکس صفرا به روده و آترزی مجاری صفراوی و افتراق آن از هپاتیت نوزادی کاربرد دارد.
این اسکن نیاز به ناشتایی ۴ ساعته دارد و پس از تزریق رادیو دارو تصویر برداری از ناحیه کبد و مجاری صفراوی انجام می شود.
این اسکن در خانم های باردار ممنوع می باشد و بهتر است فاصله یک متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود.
تست تنفسی هلیکوباکتر پیلوری با استفاده از ^14C-urea یک روش غیر تهاجمی برای تشخیص عفونت باکتریایی هلیکوباکتر پیلوری در معده است. در این تست، بیمار یک محلول حاوی اوره رادیواکتیو (^14C-urea) را می‌نوشد. باکتری‌های هلیکوباکتر پیلوری که در معده زندگی می‌کنند، اوره را به دی‌اکسید کربن و آمونیاک تبدیل می‌کنند. دی‌اکسید کربن تولید شده به گردش خون جذب شده و از طریق تنفس از بدن خارج میشود. با استفاده از دستگاه‌های ویژه، میزان دی‌اکسید کربن رادیواکتیو در تنفس بیمار اندازه‌گیری میشود. افزایش سطح دی‌اکسید کربن رادیواکتیو نشان‌دهنده وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری است و این تست به پزشکان کمک می‌کند تا عفونت را شناسایی و درمان مناسب را تجویز کنند.
این اسکن یک روش تصویر برداری پزشکی ای هسته ای است که برای تشخیص اختلالاتی مانند التهاب بیضه ها، تورشن بیضه، توده های غیر طبیعی و اختلالات عروقی بیضه ها استفاده می شود.
طی انجام این اسکن پس از تزریق تکنسیوم پرتکتنات، تصاویر در سه فاز اولیه، تجمعی و تخلیه از ناحیه بیضه ها انجام می شود.
بعد از انجام این اسکن بهتر است فاصله یک متری از خانم های باردار و بچه های کوچک به مدت ۲۴ ساعت رعایت شود.
اسکن ۳ فاز استخوان، اسکن UBI (Uptake Bone Imaging)، و اسکن WBC (White Blood Cell Scan) مجموعه‌ای از روش‌های تصویربرداری هسته‌ای هستند که برای بررسی عفونت‌های بافت نرم و استخوان‌ها به کار می‌روند. در اسکن ۳ فاز استخوان، رادیودارو به بیمار تزریق میشود و در سه مرحله مختلف (فاز جریان خون، فاز تجمع، و فاز تخلیه) تصاویر از توزیع رادیودارو در استخوان‌ها گرفته میشود. این اسکن به شناسایی التهاب یا عفونت‌های استخوانی کمک می‌کند. در اسکن UBI، تصاویر از جذب رادیودارو توسط استخوان‌ها برای ارزیابی وضعیت عفونت یا آسیب گرفته میشود. اسکن WBC با استفاده از رادیودارو که به گلبول‌های سفید خون متصل است، به شناسایی نقاط عفونت و التهاب در بافت‌های نرم و استخوان‌ها کمک می‌کند. این مجموعه اسکن‌ها به پزشکان این امکان را می‌دهد تا به دقت عفونت‌ها و مشکلات مربوط به بافت‌های مختلف را شناسایی کرده و درمان‌های مناسب را برنامه‌ریزی کنند.
اسکن‌های تشخیصی تمام بدن برای شناسایی تومورها معمولاً شامل روش‌های MIBI و TL هستند. اسکن MIBI (Methoxyisobutylisonitrile) به وسیله‌ی تزریق رادیوداروی تکنسیوم-99m MIBI انجام میشود که به طور خاص به تومورها و بافت‌های نئوپلاستیک جذب میشود و تصاویری از تجمع رادیودارو در نواحی مختلف بدن فراهم می‌کند، که کمک به شناسایی و ارزیابی تومورها می‌کند. اسکن TL (Thallium) با استفاده از رادیودارو تالیوم-201 انجام میشود که به بافت‌های توموری و نئوپلاستیک جذب میشود و به طور ویژه در شناسایی تومورهای قلبی و سایر انواع تومورها مفید است. این اسکن‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا تشخیص دقیق‌تری از وجود، موقعیت، و گسترش تومورها داشته باشند و برنامه‌ریزی درمانی مناسب را انجام دهند.
اسکن اکتریوتاید یک روش تصویربرداری هسته‌ای تخصصی است که برای بررسی تومورهای نورواندوکرین استفاده میشود. در این روش، رادیودارویی که شامل اکتریوتاید (یک پپتید مشابه هورمون‌های نورواندوکرین) است، به بیمار تزریق میشود. این رادیودارو به گیرنده‌های اکتریوتاید در تومورهای نورواندوکرین جذب شده و اشعه‌های گاما از آنها منتشر میشود. دوربین‌های ویژه، این اشعه‌ها را شناسایی کرده و تصاویری دقیق از توزیع و محل تومورهای نورواندوکرین در بدن ایجاد می‌کنند. این اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا تومورهای نورواندوکرین، مانند کارسینومای نورواندوکرین و مدولا رکتال، را شناسایی و ارزیابی کنند و به برنامه‌ریزی و هدایت درمان مناسب بپردازند.
اسکن پرفیوژن و ونتیلاسیون ریه به روش SPECT (Single Photon Emission Computed Tomography) یک تکنیک تصویربرداری هسته‌ای است که برای ارزیابی عملکرد ریه‌ها و توزیع جریان خون و تهویه هوای آنها استفاده میشود. در این روش، دو نوع اسکن به‌طور همزمان انجام میشود: اسکن پرفیوژن، که با استفاده از رادیوداروی تکنسیوم-99m انجام میشود و تصاویر از جریان خون در ریه‌ها فراهم می‌کند؛ و اسکن ونتیلاسیون، که با استفاده از رادیوداروی رگولایده با نیتروژن-133 یا تکنسیوم-99m صورت می‌گیرد و تصاویر از توزیع هوای تنفسی در ریه‌ها ارائه می‌دهد. ترکیب این دو نوع اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا ناهنجاری‌های مرتبط با جریان خون و تهویه در ریه‌ها، مانند آمبولی ریه، بیماری‌های مزمن انسدادی ریه، و ناهنجاری‌های تنفسی را شناسایی و تحلیل کنند.
لیمفوسینتی‌گرافی یک روش تصویربرداری هسته‌ای است که برای ارزیابی و بررسی سیستم لنفاوی و جریان لنف در بدن استفاده میشود. در این روش، یک رادیودارو (معمولاً تکنسیوم-99m یا گالیوم-67) به ناحیه مورد نظر، مانند ناحیه زیرپوستی، تزریق میشود. این رادیودارو به سیستم لنفاوی جذب شده و با استفاده از دوربین‌های ویژه، اشعه‌های گاما که از رادیودارو منتشر می‌شوند، شناسایی و تصاویری از جریان لنف و وضعیت گره‌های لنفاوی تهیه میشود. لیمفوسینتی‌گرافی به پزشکان کمک می‌کند تا مشکلاتی مانند انسداد یا نارسایی سیستم لنفاوی، شناسایی تومورهای لنفاوی، و تحلیل اختلالات لنفاوی را بررسی کرده و درمان‌های مناسب را تعیین کنند.
ید درمانی یکی از روش‌های مؤثر برای درمان پرکاری تیروئید و سرطان تیروئید است. در این روش، ید رادیواکتیو (معمولاً ید-131) به بیمار تجویز میشود که به طور خاص توسط سلول‌های تیروئید جذب میشود. در درمان پرکاری تیروئید، ید رادیواکتیو به کاهش تولید هورمون‌های تیروئید و کنترل علائم پرکاری کمک می‌کند. برای درمان سرطان تیروئید، ید رادیواکتیو به نابودی سلول‌های سرطانی باقی‌مانده پس از جراحی و پیشگیری از عود بیماری کمک می‌کند. ید درمانی به پزشکان این امکان را می‌دهد تا به طور هدفمند به نواحی مشکل‌دار در غده تیروئید بپردازند و درمان‌های مؤثری ارائه دهند.
درمان‌های تسکین‌دهنده متاستازهای استخوانی شامل استفاده از ساماریوم، استرانسیوم و رنیوم به عنوان گزینه‌های مؤثر برای کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران با متاستازهای استخوانی هستند. ساماریوم-153 و استرانسیوم-89 هر دو رادیوداروهای رادیواکتیو هستند که به طور خاص به بافت‌های استخوانی جذب می‌شوند و تابش رادیواکتیو آنها به کاهش درد و کنترل علائم در نواحی متاستاتیک کمک می‌کند. رنیوم-186 نیز به عنوان یک گزینه درمانی مشابه برای کاهش درد و بهبود وضعیت استخوانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این درمان‌ها به تسکین درد ناشی از متاستازهای استخوانی و کاهش نیاز به داروهای مسکن قوی‌تر کمک کرده و به مدیریت بهتر عوارض ناشی از تومورهای منتشر شده در استخوان‌ها می‌پردازند.
درمان سرطان پروستات با رادیوداروی لوتشیوم-177 PSMA یک روش نوآورانه و هدفمند برای درمان تومورهای پیشرفته و مقاوم به درمان است. لوتشیوم-177، که به گیرنده‌های PSMA (Prostate-Specific Membrane Antigen) که به طور ویژه بر روی سلول‌های سرطانی پروستات وجود دارد، متصل میشود و به سلول‌های سرطانی تابش می‌کند. این تابش رادیواکتیو باعث نابودی سلول‌های سرطانی و کاهش تومورها میشود. این روش به ویژه برای بیمارانی که به درمان‌های استاندارد پاسخ نداده‌اند یا بیماری آنها پیشرفته شده است، مفید است و به کاهش عوارض جانبی و بهبود کیفیت زندگی کمک می‌کند. استفاده از لوتشیوم-177 PSMA به پزشکان امکان می‌دهد که درمان‌های دقیق و هدفمندی ارائه دهند که به طور خاص به تومورهای پروستات حمله کرده و آسیب به بافت‌های سالم اطراف را به حداقل می‌رساند.
درمان تومورهای نورواندوکرین با رادیوداروی لوتشیوم-177 DOTATATE یک روش پیشرفته و هدفمند است که برای مقابله با تومورهای نورواندوکرین استفاده میشود. DOTATATE یک پپتید است که به گیرنده‌های خاصی بر روی سلول‌های تومور نورواندوکرین متصل میشود و لوتشیوم-177، که یک رادیوایزوتوپ رادیواکتیو است، به آن متصل میشود. این ترکیب به طور خاص به سلول‌های سرطانی نورواندوکرین حمله کرده و تابش رادیواکتیو لوتشیوم باعث تخریب سلول‌های تومور میشود. این درمان به ویژه برای تومورهایی که به درمان‌های دیگر مقاوم شده‌اند یا در مراحل پیشرفته هستند، مؤثر است و به کاهش حجم تومور، کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کند. این روش به پزشکان این امکان را می‌دهد که به طور هدفمند به تومورهای نورواندوکرین حمله کنند و عوارض جانبی را به حداقل برسانند.
